Op deze pagina staat het levensverhaal van Joop Boer, door hem zelf bijgewerkt tot circa 2017. En op de verdere pagina's staan berichten, interviews, video's die dateren uit de periode voordat de Stichting Zonnewijzer Groningen de rechten over deze website verkreeg.
Joop over Joop:
Al van jongs af aan was ik graag buiten. In het dorp waar ik tot mijn 10e woonde, Bovensmilde, bij Assen, waren veel boeren die meestal nog met paarden werkten. Het liefst scharrelde ik wat rond op de boerderijen in de buurt. Kijken naar het oogsten, dorsen, ploegen, voeren van het vee, melken, 'n beetje helpen als dat mocht; spelen met m'n vriendjes. Overal mocht je komen en kijken, bij de boeren, bij de smid, de bakker, in het bos, bij de TT. Vreselijk vond ik het toen we naar Rotterdam verhuisden: alleen maar huizen en straten, geen tuin meer, geen boerderijen of bossen. Maar ja, alles went. Ik ging heel veel lezen, daar was tenminste een goeie bibliotheek, die ik helemaal leeg las.
Toch bleef bij mij het idee leven om boer of boswachter te worden, een eigen stuk grond te hebben. Daarom ging ik na de Mulo naar de landbouwschool en werkte een paar jaar op boerderijen, weer in Drente, in Smilde en in Zweeloo.
Maar de mechanisering had zijn intree gedaan, je moest doen wat er gezegd werd & van allebei hield ik niet zo. Dus koos ik een ander spoor, ging avondschool doen en daarna biologie studeren, in Groningen, omdat mijn toenmalige vriendin daar ging studeren en mijn broer daar al studeerde. Eind jaren 60 was ik vegetarier geworden en rond 1974 stapte ik over op biologisch voedsel.
Tijdens de studie volgde ik oa een cursus Energie & Milieu. Die maakte zo'n indruk op me, dat ik me daarna heel veel met de energie en milieuproblematiek ben gaan bezighouden. Nog tijdens de studie schreef ik met een vriend een boek over een beter energiebeleid in Nederland [Olieslaaf of Eigen Baas], iets wat nu, na 25 jaar, helaas nog steeds actueel is. Want in die kwart eeuw is het energiebeleid er niet veel op vooruit gegaan.Van het een kwam het ander, ik raakte verstrikt in de anti-kernenergie discussie die in die tijd heel erg speelde. Denk maar aan de BMD, de Brede Maatschappelijke Discussie over kernenergie, ja of nee, onder leiding van jonkheer De Brauw. De uitkomst was duidelijk: een grote meerderheid was tegen. Je kon toen subsidie krijgen voor allerlei projecten die met [kern]energie te maken hadden. Op het laatste moment stuurde ik samen met anderen drie projectvoorstellen in, waarvan er 2 gehonoreerd werden. Een ervan was een boek over kernafval, waar ik als medewerker van de Milieu Federatie Groningen aan meewerkte. Het andere project was het opzetten van een energiewinkel, in een gekraakt oud politieburo.
In die tijd deed ik aan talloze acties tegen kernenergie mee & schreef er artikelen over.
Via de strijd tegen kernenergie kwam ik automatisch bij de beweging tegen kernwapens [en andere wapens] terecht. Die twee zijn volgens mij twee kanten van een Januskop: Geen kernwapens zonder kernenergie en geen kernenergie zonder [het gevaar voor] kernwapens. Hirosjima, Nagasaki, de duizenden zgn. vreedzame kernproeven daarna en de explosie van een kerncentrale in Tsjernobyl toonden duidelijk aan hoe catastrofaal kernwapens en kerncentrales zijn. Als gevolg daarvan werd ik oa actief binnen AMOK [Anti Militaristisch Onderzoeks Kollektief] en bij WISE, een internationale anti kernenergie organisatie, met het hoofdkantoor in Amsterdam. Daar heb ik ruim 7 jaar gewerkt. Tijdens die jaren kwam ik steeds meer tot het besef dat je er niet kwam met alleen ergens tegen te zijn, maar dat je ook een alternatief moest bieden. Die alternatieven zijn er inmiddels, zoals duurzame energie, maar worden nog volstrekt onvoldoende in de praktijk gebracht.
In die tijd dacht ik ook steeds meer aan mijn oude droom om een eigen stukje grond te kopen. Door lang te sparen kon ik in 2000 een stuk grond van 1,38 ha kopen, gelegen bij Grolloo, in Drente, op 40 km fietsen van Groningen. Daar breng ik mijn ideeen over biologische en veganistische landbouw in praktijk met de aanleg van een boomgaard en moestuin in combinatie met natuur. [Zie Droomgaard].
In hetzelfde jaar nam ik ontslag bij WISE en begon een bedrijfje in zonnepanelen. [ism St. Zonnewijzer Groningen]. Dat liep de eerste jaren prima, totdat begin 2004 plotseling de subsidie werd stopgezet. Hoewel de Kamer herhaaldelijk aandrong op een nieuwe subsidieregeling, is die er pas per 1 april 2008 gekomen, na 4 jaar afwezigheid. De nieuwe regeling is zeer ingewikkeld, kent een zeer beperkt budget en is volstrekt onvoldoende om tot grootschalige toepassing van zonnepanelen in Nederland te komen.
Gelukkig kon ik door andere activiteiten [klussen, schrijven, biologische fruit en groenteteelt] en ten koste van mijn spaargeld tot nu toe net rondkomen. Tevens schrijf ik tussen de bedrijven door artikelen over allerlei onderwerpen, oa over energie, klimaatverandering, landbouw en de voedselproblematiek. Gedreven door de snelle verslechtering in de situatie op die gebieden, ben ik begonnen aan een boek over de samenhang tussen die onderwerpen. Hopelijk komt dat dit jaar uit, waarschijnlijk in eigen beheer. Het basisidee erachter is dat een duurzame levenswijze en veganistische landbouw een oplossing bieden voor zowel de energie en voedselcrisis, als ook voor de klimaatverandering.
Helaas voor mij mag ik op mijn grond bij Grolloo geen huis bouwen.
Daarom zoek ik nu samen met mijn vriendin een stuk grond van circa 1 ha met een huis erop, om daar een biologische en veganistische theetuin te beginnen, inclusief boomgaard, moestuin en infocentrum. Als we in Nederland niets betaalbaars kunnen vinden, gaan we naar een zuid europees land.
Voor de time being installeer ik zonnepanelen, werk af en toe in de Voko, regelmatig in Grolloo, doe klussen en schrijf artikelen.
Dus als je toevallig zonnepanelen wil kopen of hebt gekocht & je durft ze zelf niet te plaatsen of je hebt geen tijd, bel of mail mij. Ik geef adviezen en plaats de panelen, niet duur.
Bovenstaande is deels achterhaald. Inmiddels ben ik met pensioen en ben een biologisch veganistisch tuibouwbedrijfje in Loenen gld, begonnen.
Ook woon ik niet meer in Groningen, maar ben ik naar Gelderland verhuisd, waar ik nu met mijn vriendin woon. De buitenlandplannen zijn opgeheven, omdat we niet konden vinden wat we wilden. We wonen nu 15 km. van ons land af en de biowinkels in de buurt.
Mij leven is op dit moment gevuld met het opbouwen van het bedrijfje, wieden, zaaien, maaien etc. We fietsen en tuinieren wat af en dan hebben we ook nog onze volkstuinen.
De Droomgaard in Grolloo, schiet er een beetje bij in. Voor de wilde dieren is het daar vast een wild paradijs, ook prima! Wij mensen nemen al zoveel ruimte in...
